نقدی بر شیوۀ تکاملگرایانۀ کتاب تاریخ ادبیات داستانی ایران | ||
پژوهشنامه انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی | ||
مقاله 11، دوره 18، شماره 2 - شماره پیاپی 54، اردیبهشت 1397، صفحه 213-236 اصل مقاله (228.7 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
نویسنده | ||
منا علی مددی* | ||
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه گنبد کاووس | ||
چکیده | ||
نویسندة کتاب تاریخ ادبیات داستانی ایران میکوشد به بررسی ادبیات داستانی ایران، بهویژه رمان و داستان کوتاه (تا سال 1332) بپردازد و با بررسی پیشینه و خاستگاههای آنها (داستانهای بلند عامیانه، سفرنامه، خاطرهنویسی، حکایتها، و ...) سیر تحول تاریخی آنها را نشان دهد. همچنین، نویسنده به انواع رمان (رمان تاریخی، رمان کارآگاهی، و ...) و دلایل شکلگیری برخی از آنها نیز پرداخته است. بااینحال، این کتاب کاستیهایی نیز دارد؛ جدای از ضعفهای ساختاری (پراکندگی مطالب و ...)، روششناسی کتاب، که روشی تکاملی است، نیز سبب ایرادهایی مانند حاشیهایساختن ژانرهایی چون سفرنامهنویسی و خاطرهنویسی، ناتوانی از بیان «چرایی» تغییرها، و ... شده است؛ ایرادهایی که دلیل اصلی آنها بیتوجهی نویسندۀ کتاب به مبانی معرفتی روش خویش بوده است. بررسی محتوایی کتاب نیز سؤالات متعددی را برای خوانندگان بهوجود میآورد؛ سؤالاتی که کتاب یا پاسخی به آنها نداده است یا در درستی پاسخهای آن جای تردید وجود دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات داستانی؛ تاریخ ادبیات؛ رمان؛ داستان کوتاه؛ تحول تاریخی | ||
مراجع | ||
آقاخان کرمانی (1389)، آینۀ سکندری، بهاهتمام علیاصغر حقدار، تهران: چشمه. اسکاگز، جان (1390)، ادبیات جنایی، ترجمه زیر نظر حسین شیخ الاسلامی، تهران: نشانه. افلاطون (1380)، جمهوری، ج 2، ترجمۀ محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی. اکبری، محمدعلی (1384)، تبارشناسی هویت جدید ایرانی: عصر قاجار و پهلوی اول، تهران: علمی و فرهنگی. اکبری، محمدعلی (1385)، پیشگامان اندیشۀ جدید در ایران: عصر روشنگری ایرانی، تهران: مؤسسۀ تحقیقات و توسعۀ علوم انسانی. امانت، عباس (1386)، «پیشگفتار مترجم»، در کتاب مرگ گذشته، نوشتۀ جان هرولد پرام، تهران: اختران. بریه، امیل (1385)، تاریخ فلسفۀ قرن هفدهم، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران: هرمس. بیکن، فرانسیس (1392)، نو ارغنون، ترجمۀ محمود صناعی، تهران: جامی. دهقانی، محمد (1389)، «نگرش و سبک ویژۀ اسلامی ندوشن در سرگذشتنامههای او»، در: از شهر خدا تا شهر انسان، تهران: مروارید. ژوبر، آمده (1347)، مسافرت به ارمنستان و ایران، ترجمة محمود مصاحب، تهران: چهر. ستوده، منوچهر (1379)، مرجعشناسی و روش تحقیق، تهران: سمت. سینگر، پیتر (1387)، هگل، ترجمۀ عزتالله فولادوند، تهران: طرح نو. شفیعی کدکنی، محمدرضا (1390)، با چراغ و آینه: در جستوجوی ریشههای تحول شعر معاصر ایران، تهران: سخن. غلامرضایی، محمد (1389)، روش تحقیق و شناخت مراجع ادبی، تهران: زوّار. فوکو، میشل (1388)، دیرینهشناسی دانش، ترجمۀ عبدالقادر سواری، تهران: گام نو. فوکو، میشل (1389)، «نیچه، تبارشناسی، تاریخ»، چاپشده در تئاتر فلسفه، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نی. قزلسفلی، محمدتقی (1387)، ماهیت پارادایمی اندیشۀ سیاسی، بابلسر: دانشگاه مازندران. کاپالدی، نیکلاس (1387)، فلسفۀ علم، ترجمۀ علی حقی، تهران: سروش. کاپلستون، فردریک (1375)، تاریخ فلسفه: یونان و روم، ج 1، ترجمۀ جلالالدین مجتبوی، تهران: سروش. کولاکوفسکی، لشک (1384)، جریانهای اصلی در مارکسیسم: بنیانگذاران، ج 1، ترجمۀ عباس میلانی، تهران: آگاه. کوهن، جرالد آلن (1387)، نظریۀ تاریخ مارکس، ترجمۀ محمود راسخ افشار، تهران: اختران. مردیها، مرتضی (1389)، «در غم غربت قدیم»، در: فلسفههای روانگردان، تهران: نی. میرعابدینی، حسن (1377)، صد سال داستاننویسی ایران، ج 1، تهران: چشمه. میرعابدینی، حسن (1392)، تاریخ ادبیات داستانی ایران، تهران: سخن. هاینامان، رابرت (1390)، «افلاطون: متافیزیک و شناختشناسی»، در: تاریخ فلسفۀ راتلج، ترجمۀ حسن مرتضوی، تهران: چشمه. هلزی هال، لوئیس ویلیام (1376)، تاریخ و فلسفۀ علم، ترجمۀ عبدالحسین آذرنگ، تهران: سروش. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,266 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,508 |