آیدنلو، سجاد. ( 1394). «معرفی و بررسی دو تصحیح تازۀ شاهنامه» (ویرایش نهایی چاپ مسکو و ویرایش دوم شاهنامه به اهتمام جلال خالقی مطلق). آینه میراث، دورۀ جدید، سال سیزدهم، ضمیمۀ شمارۀ40.

انجو شیرازی، میرجمال‌الدین حسین (1375)، فرهنگ جهانگیری، به اهتمام رحیم عفیفی، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.

انوری، حسن و دیگران (1384).فرهنگ امثال سخن. تهران: سخن.

اوستا، (1395). ترجمه و تحقیق هاشم رضی، تهران: شرکت کتاب.

بخاری، محمد (1364)، مناهج الطالبین و مسالک الصادقین. تصحیح نجیب مایل هروی. تهران: مولی.

تاجبخش، حسن (1379) تاریخ بیمارستان‌های ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

دهخدا، علی اکبر (1361)، امثال و حکم. تهران: امیرکبیر.

دهخدا، علی اکبر و همکاران. (1377). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران.

دهگان، بهمن (1383). فرهنگ جامع ضرب‌المثل‌های فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ذوالفقاری، حسن (1391)، «کاربرد ضرب‌المثل در شعر شاعران ایرانی»، پژوهشنامۀ زبان و ادب فارسی(گوهر گویا)، سال ششم، شمارۀ اول، پیاپی21، صص 95- 122.

زادگان، ندا (1388). «آسیاب بر کام جاروب بودن، تصحیح بیتی از عطار»، نامۀ فرهنگستان، ویژه‌نامه فرهنگ‌نویسی، شمارۀ2، صص 218- 221.

شکور زاده بلوری، ابراهیم. (1372). ده‌هزار مثل فارسی و بیست و پنج هزار معادل آنها. مشهد: آستان قدس.

عطائی کچویی، تهمینه (1399). «نقش امثال و حکم در تصحیح متون با تکیه بر بیتی از غزلیات سعدی». فرهنگ و ادب عامه. سال8، شمارۀ 35، صص 271- 284.

عنصری بلخی، (1363)، دیوان. به تصحیح محمد دبیرسیاقی، تهران: سنایی.

فرخی سیستانی، (1363)، دیوان. تصحیح محمد دبیرسیاقی، تهران: زوّار.

فردوسی، ابوالقاسم (1374)، شاهنامه(براساس چاپ مسکو). به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.

ــــــــــــــــ (1386)، شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق، دفتر چهارم، تهران: مرکز دائرۀ‌المعارف بزرگ اسلامی.

کاشفی بیهقی، حسین بن علی، (1388). انوار سهیلی. تصحیح محمد روشن. تهران: صدای معاصر.

کزازی، میرجلال‌الدین، (1389). نامۀ باستان. تهران: سمت.

مولوی بلخی، جلال‌الدین، (1373)، مثنوی. به تصحیح نیکلسون، یه کوشش نصراله پورجوادی، تهران: امیرکبیر.