کلام محوری و تعویق معنا، عنصر غالب آثار ابوتراب خسروی | ||
ادبیات پارسی معاصر | ||
مقاله 4، دوره 12، شماره 1، تیر 1401، صفحه 87-111 اصل مقاله (262.08 K) | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30465/copl.2022.40822.3741 | ||
نویسندگان | ||
علی چراغی1؛ احمد رضایی جمکرانی* 2 | ||
1دانش آموختة دکتری / دانشکدة زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم | ||
2دانشیار زبان و ادبیات فارسی / دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قم | ||
چکیده | ||
«وجه غالب»یا «عنصر غالب»، بهعنوان یکی از مفاهیم اصلی فرمالیسم، مولفة برجستة هراثر هنری است که دیگر اجزا و عناصر آن اثر را تحت تأثیر خود قرار داده و موجب تحول و دگرگونی آنها میشود. یکی از مهمترین عناصرغالب پسامدرن شناخت هویت متنی است که به دلیل تعویق و عدم تثبیت معنا، متکثر شده است.متن و نویسنده، بهعنوان سوژههای اصلی همواره سعی دارند تا باتوجه به متنبودگی قرائت متفاوتی را ارائه داده و هویت منحصربفرد متن را شناسایی کنند. ازاینرو میتوان گفت که هویت مکتوب، از مشخصههای ادبیات داستانی پسامدرن است.ابوتراب خسروی یکی از نویسندگانی است که میتوان تعویق و عدم تثبیت معنا و در نتیجه «هویت مکتوب»را بهعنوان «عنصر غالب»آثار وی محسوب کرد. به-نظر میرسدفراداستان، سوژهشدگی متن، دیالکتیک نویسنده با شخصیت، بازآفرینیهای متعدد یک رویداد و اعراض از کلاممحوری از مختصات آثار اوست.حاصل پژوهش نشان میدهد در آثار وی روایت و راوی هردو تحت تأثیر اهمیت متن و سوژه بودن آن هستندکه بیثباتی دال و مدلول و درنتیجه عدم قطعیت معنا را در پی دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
عنصرغالب؛ کلام محوری؛ تعویق معنا؛ فراداستان؛ ابوتراب خسروی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 495 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 265 |