مراتب آفرینش در گاهان | ||
| زبان‌شناخت | ||
| مقاله 10، دوره 14، شماره 2، اسفند 1402، صفحه 205-221 اصل مقاله (380.32 K) | ||
| نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30465/ls.2021.34280.1925 | ||
| نویسندگان | ||
| مینا کامبین* 1؛ زهره زرشناس2؛ فرزانه گشتاسب3 | ||
| 1دانشجوی دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (نویسنده مسؤل) | ||
| 2استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی | ||
| 3دانشیار فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی | ||
| چکیده | ||
| فرینش یکی از اساسی‌ترین موضوعات هر دینی به شمار می‌رود که نمایانگر بخش مهمی از جهانبینی پیروان آن است. گاهان بخشی از اوستاست که نسبت به سایر بخش‌ها بیشتر به چگونگی آفرینش پرداخته به طوری که می‌توان گفت آفرینش یکی از مضامین مهم گاهانی به شمار می‌رود. با توجه به این که آفرینش در دین زردشتی بیشتر از منظر اسطوره‌شناسی بررسی شده است ضروری به نظر می‌رسد که دیدگاه گاهان نیز در این مورد روشن شود. در گاهان برای بیان چگونگی آفرینش از اصطلاحاتی چون زاییدن، آفریدن و ساختن استفاده می‌شود که هر کدام در جای خود نگاه متفاوتی به آفرینش را می‌رساند. به منظور روشن ساختن چگونگی رخداد آفرینش در گاهان، در مقالۀ حاضر مفهوم آفرینش با توجه به سه واژۀ نام‌برده بررسی شده و با مقایسۀ کاربرد آنها نتیجه‌گیری می‌شود که در گاهان باور به وجود سه مرحلۀ مختلف از آفرینش دیده می‌شود که با زایش آغاز و سپس ملزومات آن بخشیده و در نهایت اجزای آن ساخته می‌شده است و زایش آغازین که با اصطلاح «هستی نخستین» عنوان می‌شود فقط منحصر به اورمزد بوده است. این نگرش دیدگاهی عرفانی را به مقولۀ آفرینش نشان می‌دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گاهان؛ آفرینش؛ اهورامزدا؛ هستی نخستین؛ تجلی | ||
| مراجع | ||
|
ایزوتسو، توشیهیکو. (1383). آفرینش، وجود و زمان. ترجمۀ مهدی سررشته‌داری. تهران: مهراندیش.
زنر، آر. سی. (1375). زروان (معمای زرتشتی‌گری). ترجمه تیمور قادری. چ2. تهران: فکر روز.
شایگان، داریوش. (1375). ادیان و مکتبهای فلسفی هند. ج1. تهران: امیرکبیر.
شمس. (1396). محمدجواد. ادیان هند. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
عالیخانی. بابک. (1379). بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی. تهران: هرمس.
کریستن‌سن، آرتور. (1377). نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایران. ترجمه و تحقیق ژاله آموزگار و احمد تفضلی. تهران: چشمه.
ملکشاهی، حسن. (1363). حرکت و استیفای اقسام آن. چ2. تهران: سروش.
مولایی، چنگیز. (1392). آبان یشت (سرود اوستایی در ستایش اردوی‌سور اناهید). تهران: مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی.
موله، ماریان. (1395). آیین، اسطوره و کیهان‌شناسی در ایران باستان. ترجمه محمد میرزایی. تهران: نگاه معاصر.
میرفخرایی، مهشید. (1396). زردشت و گاهان، بررسی دستوری و محتوایی دو فصل 47 و 48 سپنتامینوگاه (اوستا و زند). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
یزدان‌پناه، سید یدالله. (1397). مبانی و اصول عرفان نظری. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
Anthonioz S. )2017(. "Création et Mazdéisme Confrontation Des Conceptions Achéménide, Gāthique et Biblique". Transeuphratène. No. 49.
Boyce, Mary. )1975(. A history of Zoroastrianism. Vol. I. koln: Brill.
Cheung, Johnny. )2007(. Etymological Dictionary of the Iranian Verb. Boston: Brill.
Humbach, Helmut. )1991(. The Gāthās of Zarathushtra and the other old Avestan Texs. I, II. Heidelberg: Carl Winter. Universitatsverlag.
------------- & Klaus Faiss. )2010(. Zarathushtra and His Antagonists, Asiciolinguistic study with English and German Translations of His Gathas. Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag.
Insler, s. 1975. The Gāthās of Zarathushtra. Acta Iranica 8. Brill: Leiden.
Kellens, Jean & Pirart, Eric. )1990(. a. Les Textes Vieil Avestiques. Vol. II. Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag.
-----------. )1990(. b. "Cosmogonie Mazdeenne Ancienne: Huttes Cosmiques en Iran. " Les Civilisation Orientales. Université de Liège. G 28.
Skjærvø, Prods Oktor. )2006(. An Introduction to Old Avestan. Downloded from www.zoroastrism.ru/files/385/oldavestanprimer.pdf. 25 November 2020.
West, M. L. )2010(. The Hymns of Zoroaster, a New Translation of the Most Ancient Texts of Iran. Lodon: I.B.Tauris & Co Ltd.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 584 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 200 |
||