احمدی، محمد و تقی پورنامداریان (1396)، «درآمدی بر مهم‌ترین معانی اصطلاح رتوریک»، مطالعات زبان و ترجمه، س 50، ش 1.

بوردول، دیوید و کریستین تامسون (1383)، تاریخ سینما، ترجمۀ روبرت صافاریان، تهران: مرکز.

بهزادی، فرناز (1379)، آفرینش و زندگی... با عروسک‌‌های صحنه، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.

حیاتی، وحید (1397)، ره‌یافتی به رئالیسم، سینما، و مفاهیم دینی، تهران: پژوهش‌‌های اسلامی.

دالوند، حمیدرضا (1384)، «تاریخ پژوهش‌‌های فرهنگ مردم/ تلاش‌‌های ناآگاهانه»، فصل‌نامۀ فرهنگ مردم، تابستان و پاییز، ش 14-15.

دانش‌نامۀ اسلامی (1388)، ذیل مدخل «هنر اسلامی»، اصفهان: مؤسسۀ تحقیقات و نشر معارف اهل بیت علیهم‌ السلام.

ساسانی، فرهاد (1380)، هم‌کنش زبان و هنر، تهران: حوزۀ هنری.

سجودی، فرزان (1387)، نشانه‌‌شناسی کابردی، تهران: علم.

عاشورپور، صادق (1389)، نمایش‌‌های ایرانی؛ قدم‌به‌قدم با هنر نقالی، تهران: سورۀ مهر.

قلیچ‌‌‌‌خانی، محمدرضا (1392) درآمدی بر خوش‌نویسی ایران، تهران: فرهنگ معاصر.

محجوب، محمدجعفر (1354)، «فرهنگ عوام»، فصل‌نامۀ مردم‌‌شناسی و فرهنگ عامه، ش 1.

محجوب، محمدجعفر (1382)، تحول نقالی و قصه‌‌خوانی، ادبیات عامیانۀ ایران، به‌کوشش حسن ذوالفقاری، ج اول و دوم، تهران: چشمه.

محمدی، جمال (1389)، دربارۀ مطالعات فرهنگی، تهران: چشمه.

محیطی طباطبایی، سیداحمد (1396)، شیر و خورشید؛ نمادی مذهبی و شیعی، تهران: کرگدن.

مهرابی، مسعود (1363)، تاریخ سینمای ایران از آغاز تا سال 1357، تهران: فیلم.

مؤمنی کریم‌وندی، مراد و دیگران (1388)، «سایکودرام؛ الگویی برای مهارت‌‌های پرورشی»، در: مجموعه‌مقالات دومین کنگرۀ سراسری هنر درمانی در ایران، به‌کوشش علی‌زاده‌‌محمدی، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.

ناصربخت، محمدحسین (1386)، «نقالی در دورۀ صفویه»، در: مجموعه‌مقالات نمایش، به‌کوشش عسکر بهرامی، تهران: فرهنگستان هنر.

نامۀ جامعه (1391)، «نگرشی بر ادبیات پایداری»، ش 1.

هیس، سرینکس (1391)، «آیا هنر اسلامی یک هنر تزئینی سطحی است؟»، ترجمۀ محمد اژدری، اطلاعات حکمت و معرفت، س 7، ش 11.