نقد و بررسی طرح احیای خانۀ منوچهری کاشان | ||
| پژوهش‌نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی | ||
| مقاله 2، دوره 21، شماره 5 - شماره پیاپی 93، مرداد 1400، صفحه 17-50 اصل مقاله (1.49 M) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30465/crtls.2021.30079.1806 | ||
| نویسندگان | ||
| میترا آزاد* 1؛ رافعه درسویی2 | ||
| 1استادیار مرمت و احیای بناهای تاریخی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران . | ||
| 2کارشناس ارشد مرمت و احیای بناهای تاریخی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ایران | ||
| چکیده | ||
| طرح‌های احیا نقش مهمی در تداوم زندگی بناهای تاریخی دارند و از ارزش‌های فرهنگی و کالبد بنا به‌صورت توأمان حفاظت می‌کنند. احیای اصولی، علاوه‌بر بازدهی فرهنگی و اقتصادی، ره‌یافتی مؤثر برای تشویق مردم به مشارکت و سرمایه‌گذاری در حفاظت از بناها و مجموعه‌های تاریخی است. در دورۀ اخیر، بعضی از طرح‌های احیا بدون درنظرگرفتن ارزش‌های هنری ـ تاریخی بنا و با دیدگاهی صرفاً اقتصادی انجام شدند که آسیب‌های متعددی را در بافتهای تاریخی به‌هم‌راه داشته‌اند. از‌این‌رو، با ضابطه‌مند‌شدن اصول احیا می‌توان کاربری مناسب را به بنای تاریخی اختصاص داد. بازبینی نقاط قوت و ضعف طرح‌های احیا می‌تواند در تحقق این هدف مؤثر باشد. این مقاله اهمیت نقد طرح‌های احیا و چگونگی مداخله در بناهای تاریخی را بررسی می‌کند. خانه‌های تاریخی بیش‌ترین آثارباقی‌مانده از میراث معماری ایران‌اند که تعدد و تنوع آن‌ها در بافتهای تاریخی پتانسیل خوبی برای تعریف محرک‌های توسعه ایجاد می‌کند. هدف از این پژوهش نقد و تحلیل ویژگی‌های مؤثر در احیای یکی از خانه‌های تاریخی شهر کاشان به‌نام «خانۀ منوچهری» است که، باتوجه‌‌به کاندید‌بودن برای جایزۀ آقاخان و رونق اقتصادی و فرهنگی‌ای که به‌واسطۀ کاربری اقامتی در بستر خود فراهم آورده، موردتحلیل و بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با بررسی اسناد، مطالعات میدانی، و با روش تحقیق کیفی انجام شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نقد احیا؛ حفاظت؛ بنای تاریخی؛ خانۀ منوچهری کاشان | ||
| مراجع | ||
|
اورباسلی، آیلین (1394)، حفاظت معمارانه، ترجمۀ پیروز حناچی، مرضیه آزادارمکی، و یلدا شاه‌‌تیموری، تهران: دانشگاه تهران.
براندی، چزاره (1388)، نظریه‌های مرمت، ترجمۀ پیروز حناچی، تهران: دانشگاه تهران.
بیانیۀ ایکوموس (2017)، بیانیۀ ایکوموس ایران به‌مناسبت روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی، قابل‌بازیابی در: <https://www.icomos.org>.
«بیانیه و سند نارا درباب اصالت» (1383)، ترجمۀ امیررضا مقدم‌پور، دانش مرمت و میراث فرهنگی، س 1، ش 1.
پروژۀ تعریف محرک‌های توسعه در بافت تاریخی عودلاجان (1396)، مهندسین مشاور پیشاهنگان آمایش.
حبیبی، محسن و ملیحه مقصودی (1386)، مرمت شهری، تهران: دانشگاه تهران.
حجت، مهدی (1380)، میراث فرهنگی در ایران؛ سیاست‌ها برای یک کشور اسلامی، تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور.
دوری، پل و آن مک‌فرسون (1395)، اصول حفاظت: سیاست‌ها و ارشادها برای مدیریت پایدار در محوطۀ تاریخی، تهران: اول و آخر.
راه‌نمای اجرایی کنوانسیون میراث جهانی (1380)، ترجمۀ فرزاد فردانش، تهران: دفتر یونسکو.
رحیم‌زاده، محمدرضا و مهنام نجفی (1389)، «جایگاه درک ارزش‌های ماهوی اثر تاریخی در روند احیا»، در: مجموعه‌مقالات نخستین همایش شناخت و معرفی مزیت‌ها و ظرفیت‌های احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی، تهران: سازمان میراث فرهنگی و گردش‌گری.
فخار تهرانی، فرهاد، احمد اصغریان جدی، و بهرام قدیری (1372)، «احیا و اعطای عملکرد جدید به بنای قدیمی»، صفه، ش 3 و 4.
فیلدن، برنارد و یوکا یوکیلتو (1382)، «ارزش‌گذاری به‌منظور حفاظت»، ترجمۀ بهرام معلمی، هفت شهر، ش 12.
مسعود، محمد (1392)، بناهای میان‌افزا در بافتهای تاریخی، تهران: آذرخش.
نیک‌بخت، محمدرضا (1388)، خانقاه و آرامگاه چلپی‌اغلو: تجربه‌ای در مرمت و احیا، تهران: گنج هنر.
یوکیلتو، یوکا (1394)، تاریخ حفاظت معماری، ترجمۀ محمدحسن طالبیان و خشایار بهاری، تهران: روزنه.
Eshrati, P. et al. (2017), “Evaluation of Authenticity on the Basis of the Nara Grid in Adaptive Reuse of Manochehri Historical House Kashan, Iran”, Journal of Archnet, vol. 11, no. 3.
<https://www.akdn.org>. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 933 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,024 |
||