قرآن مجید.

چپمن، شیوا (1384)، از فلسفه به زبان‌‌شناسی، ترجمة حسین صافی، تهران: گام نو.

بستانی، محمود (1384)، پژوهشی در جلوه‌‌های هنری قرآن، ترجمة محمدحسین جعفرزاده، مشهد: آستان قدس رضوی.

سیدقطب، ابراهیم حسین شاذلی (1359)، آفرینش هنری در قرآن، ترجمة محمدمهدی فولادوند، تهران: بنیاد قرآن.

شحّاته، عبدالله محمود (1374)، درآمدی به تحقیق در اهداف و مقاصد سوره‌های قرآن کریم، ترجمة سیدمحمدباقر حجتی، قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

شمیسا، سیروس (1383)، نقد ادبی، تهران: فردوس.

صفوی، کوروش (2004)، درآمدی به معناشناسی، تهران: سورة مهر.

طباطبایی، سیدمحمدحسین (1363)، تفسیر المیزان، ترجمة سیدمحمدباقر موسوی همدانی، قم: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.

عبداللهی، محمدعلی (1382)، «افعال گفتاری»، مجلة نقد و نظر، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی، ش 29.

مکاریک، ایرنا ریما (1385)، دانش‌نامة نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.

نقی‌‌پور، ولی‌‌الله (1371)، پژوهشی پیرامون تدبر در قرآن کریم، تهران: اسوه.

Crystal, David (2008), A Dictionary of Linguistics and Phonetics, Oxford: Blackwell Publishing Ltd.

Searle, J. R. (1979), Expression and Meaning: Studies in the Theory of Speech Acts, Cambridge University Press.

Verschueren, J. (2003), Understanding Pragmatics, London: Arnold.