دو تفسیر از صادر اول و اجزای آن در حدیث حدوث اسماء | ||
| پژوهش‌های علم و دین | ||
| مقاله 3، دوره 4، شماره 8، آذر 1392، صفحه 43-57 اصل مقاله (211.83 K) | ||
| نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سیدمحمد حکاک* 1؛ محمدرضا موحدی نجفآبادی2 | ||
| 1دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه امام خمینی | ||
| 2دانشجوی دکتری فلسفه، دانشگاه امام خمینی | ||
| چکیده | ||
| چکیده حدیث اول از باب حدوث اسماء اصول کافی که به حدیث «حدوث اسماء» مشهور است، از مشکلات و متشابهات احادیث و مشتمل بر معرفت برجستهای از معارف فراوان موجود در روایات اهلالبیت (ع) است و به دلیل جذابیت محتوای آن، مورد تفسیرهای متعدد واقع شده است. بر اساس این حدیث که مبیّن ترتّب و تنزّل و تکثّر اسماء الهی است، مخلوق اول اسمی است که چهار جزء دارد که یک جزء آن در حجاب سه جزء دیگر قرار گرفته است. آن سه جزء یا سه اسم، هرکدام دارای چهار رکناند و هر رکنی سی اسم در ذیل خود دارد تا درنهایت به سیصدوشصت اسم بالغ شود. در آخر حدیث، اشارهای مشتمل بر تفسیر و تعلیل به آیۀ «قُل اُدعوا اللهَ او ادعوا الرَّحمن ایا ما تَدعوا فَلَهُ الاسماءُ الحسنی» شده است. در میان تفسیرهای متعدد این حدیث، تفسیر ملاصدرا در شرح اصول کافی و تفسیر علامه طباطبایی در المیزان و رسالة الاسماء به جهاتی از جملۀ مهمترین و مؤثرترین شرحهای موجودند. در این مقاله به بیان و مقایسۀ تحلیلی این دو تفسیر پرداختهایم. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کلیدواژه‌ها: مخلوق اول؛ صادر اول؛ اسم مکنون؛ وجود منبسط؛ عقل اول | ||
| مراجع | ||
|
منابع ابنبابویه، محمد بن علی (بیتا). التوحید، صححه و علق علیه السید الهاشم الحسینى الطهرانی، قم: مؤسسة النشر الاسلامی. استرآبادى، محمدامین (بیتا). الحاشیة على أصول الکافی، قم: دارالحدیث. جیلانى، محمد بن محمد مؤمن (1387). الذریعة إلى حافظ الشریعة (شرح أصول الکافی جیلانى)، تصحیح محمدحسین درایتی، ج 2، قم: دارالحدیث. حسنزاده آملی، حسن (1375). نصوصالحکم بر فصوصالحکم، بیجا: مرکز نشر فرهنگی رجا. حسنزاده آملی، حسن (1378). ممدالهمم در شرح فصوصالحکم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. شیرازی، محمد بن ابراهیم (1385). شرح أصول من الکافی، تصحیح و تعلیق و مقدمۀ محمود فاضل یزدی مطلق، ج 3، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا. شیرازی، محمد بن ابراهیم (1981). الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، ج 2، بیروت: دار احیاء التراث. طباطبایی، سیدمحمدحسین (1415 ق). الرسائل التوحیدیة، قم: مؤسسة النشر الاسلامی. طباطبایى، سیدمحمدحسین (1417 ق). المیزان فى تفسیر القرآن، ج 8 و 13، قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم. عاملی، بدرالدین (1383). الحاشیة على أصول الکافی، قم: دارالحدیث. فیض کاشانى، محمد بن شاه مرتضى (1406ق). الوافی، اصفهان: مکتبة الإمام أمیرالمومنین علی (ع). قزوینى، خلیل بن غازى (1387). الشافی فی شرح الکافی، تصحیح محمدحسین درایتی، ج 2، قم: دارالحدیث. کلینى، محمد بن یعقوب (1429 ق). اصول کافی، قم: دارالحدیث. مجلسى، محمدباقر (1403 ق). بحارالأنوار، ج 4، بیروت: دار إحیاء التراث العربی. میرداماد، محمدباقر بن محمد (1403 ق). التعلیقة على أصول الکافی، تصحیح مهدى رجایى، قم: الخیام. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,261 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,304 |
||